Ik ben al meerdere keren in Turkije geweest. Eerder beschreef ik hoe we van Montenegro naar Georgië reisden via Turkije met stops in Istanbul, Cappadocië en andere steden.
Dag 1
Istanbul: Aankomst in de avond, eten en de eerste bar
We begonnen in Istanbul, omdat het de meest handige plek was voor iedereen om naartoe te vliegen. We arriveerden in de avond en checkten in bij een plek vlakbij de Galatatoren.
Vervoer van de luchthaven naar het hotel
We hadden een transfer geboekt met Get Transfer.
Er zijn niet veel opties, voornamelijk minibusjes, en de transfer kostte ons 55 euro. Houd er rekening mee dat je tijd moet nemen voor de paspoortcontrole en het bereiken van de uitgang, aangezien de luchthaven vrij groot is (bijvoorbeeld, het duurde ongeveer 30 minuten te voet van de aankomsthal naar de uitgang).
Waar we verbleven in Istanbul
📍 Union Hotel Karaköy
⭐ Google Maps rating: 4.8 (over 500 reviews)
We kozen voor Union Hotel Karaköy – een gezellig boetiekhotel op slechts een paar minuten van de Galatatoren. Onze kamer bood een prachtig uitzicht op de wijk Üsküdar aan de overkant van de zee, die vooral mooi was bij zonsondergang.
Direct na het bewonderen van het uitzicht gingen we op zoek naar een restaurant.

We hadden ongelooflijk geluk met het eten tijdens deze reis – alles was heerlijk, wat ik niet kan zeggen over de vorige reis.
We stopten bij:
📍 F& B Culture
⭐ Rating: 4.7 (2,700+ reviews)
We kregen een kleine gemengde kebab, een salade en bier.
In het begin wilde ik wijn, maar alle namen waren onbekend en de druivensoort stond niet vermeld, dus besloot ik bij bier te blijven. Over het algemeen is alcohol duur – wijn per glas kost ongeveer 7-10€, flessen variëren van 40-50€. Een gewone lager kostte ongeveer 4€, terwijl ambachtelijk bier 8-9€ was (net als in Parijs), maar dat is te verwachten in een islamitisch land en een supertoeristische omgeving.










Na het diner ontmoetten we eindelijk onze vrienden, die iets later dan wij waren aangekomen, en gingen we naar een bar.
De jongens kozen voor raki, en wij gingen voor bier.
Raki is een anijs-smaak vodka. Het wordt traditioneel geserveerd in kleine glazen met een of twee grote ijsblokjes, half gevuld met raki, waarna koud water wordt toegevoegd. Het drankje wordt troebel wit. Het wordt een niet-zo-sterke, verfrissende drank die je langzaam kunt nippen. Het is het vermelden waard dat de anijssmaak heel specifiek is en niet voor iedereen, dus het is een smaak die je moet leren waarderen. Het is vergelijkbaar met Grieks Ouzo.
De plek ligt ook dichtbij de Galatatoren:
Tower Pub
⭐ Rating: 4.7 (800+ reviews)




We gingen laat naar bed, terwijl we bijna de hele nacht doorpraatten. Gelukkig hadden we de volgende dag geen grote plannen, dus we konden goed uitrusten.
Dag 2
Istanbul – Industrieel Museum, Watertaxi Rit, Michelin Gids Restaurant en Ambachtelijke Bierbrouwerij
De dag begon laat, en we gingen direct naar het ontbijt-lunch bij een van de oudste restaurants vlakbij de Galatatoren.
📍 Güney Restaurant
⭐ Rating: 4.5 (5600+ reviews)
Deze historische plek serveert al sinds 1964. Het menu biedt zowel traditionele Turkse gerechten als mediterrane keuken. Ik had de Adana kebab en vond het echt lekker.




Vervolgens besloten we het Rahmi Koç Industrieel Museum te bezoeken.
We kozen ervoor om de watertaxi te nemen. We arriveerden bij de halte, kochten toegangspassen en laadden ze op. Het systeem is vrij eenvoudig en de kaarten kunnen voor elk openbaar vervoer worden gebruikt.
De ferrytocht zelf was een plezier: de wind, de meeuwen. De kinderen begonnen brood in het water te gooien, en een hele zwerm meeuwen volgde de ferry. Ik had ze nog nooit zo dichtbij gezien, dus ik kon het niet laten om een video te filmen.




Rahmi M. Koç Museum, Istanbul
🕘 Openingstijden:
Dinsdag–vrijdag: 09:30–17:00
Zaterdag–zondag: 10:00–19:00
Maandag: Gesloten
💸 Ticketprijzen:
• Volwassene — 900 ₺ (~€25)
• Student — 450 ₺
🗺 Over het Rahmi M. Koç Museum:
Opgericht door zakenman Rahmi M. Koç, is het museum gevestigd in twee historische gebouwen — de voormalige Lengerhane rolmolen (18e eeuw) en een 19e-eeuws scheepswerf.
Het is het grootste privé-industriemuseum in Turkije, gewijd aan de geschiedenis van transport, communicatie en techniek.
🎟 Collecties en Tentoonstellingen:
• Retro auto’s, motoren en vintage trams (waaronder de Sultan’s Koets, Istanbul tram, stoomlocomotief)
• Maritieme apparatuur — boten, jachten, de onderzeeër TCG Uluçalireis (1944)
• Luchtvaart — vliegtuigen en motoren uit de jaren 1940-1970
• Techniek — stoommachines, boterkarnen, drukpersen, gasmotoren, wetenschappelijke instrumenten van Edison, Wimshurst en meer
✨ Hoogtepunten:
• Interactieve zones waar je hendels kunt verzetten en mechanismen kunt starten — leuk voor zowel kinderen als volwassenen
• Ter plaatse: een café-restaurant aan boord van de oude ferry Fenerbahçe; Halat Restaurant en Demlik Café
🕐 Bezoekers tips:
• Plan minimaal 2–3 uur — sommige blijven wel 4–5 uur, vooral als je alle secties verkent
• Het is het beste om in de week op de ochtend of vroege middag te bezoeken om drukte te vermijden






Het museum is enorm: van retro auto’s tot een heleboel kleine dingen, jachten, treinwagons — het is echt fascinerend. Ik zou graag terugkomen, maar dan met een rondleiding, want er zit vast een heel verhaal achter elk item.
Na het museum besloten we wat verfrissende drankjes te halen in het restaurant ter plaatse. Helaas zetten ze ons niet aan het water, omdat ze zeiden dat alles gereserveerd was en de gasten bijna zouden arriveren. Ze verwachtten waarschijnlijk degenen die een maaltijd wilden, hoewel het nog niet eens lunchtijd was. Maar uiteindelijk is er nooit iemand gekomen. Dus stapten we in een taxi en gingen we op zoek naar een restaurant voor het diner.
🍽 Diner bij Yeni Lokanta — Michelin Gids
⭐ Rating: 4.7 (1800+ reviews)
We zochten iets met verfijnde keuken, maar zonder het verplichte 7-gangen proeverijmenu. Bij Yeni Lokanta kun je kiezen voor het setmenu (als je groep uit 5+ mensen bestaat) of à la carte bestellen, dus kozen we voor deze plek — en we waren absoluut verrast.
🥂 Bij aankomst werden we meteen verzocht om signature cocktails:
Wat opviel: er waren cocktails op basis van raki met kruiden — verfrissend en interessant.
🍽 Eten:
• Grote porties. Verrassend voor een Michelin-sterrenrestaurant — we waren echt vol.
• Ik had lamsvlees en vroeg de sommelier om het te combineren met een glas rode wijn. De wijn leek erg simpel en miste diepgang. Op dat moment gaf ik de gedachte om wijn te drinken tijdens de reis echt op. Als ik de keuze van de sommelier niet lekker vond, wist ik dat ik zelf waarschijnlijk ook geen goede wijn zou kunnen kiezen.
• Mijn vriend had een Turkse Sauvignon Blanc. Het was oké, maar dichter bij een Bordeaux-stijl Sauvignon, terwijl ik de Nieuw-Zeelandse variant prefereer, dus het was ook niet helemaal mijn smaak.
Over het algemeen waren we tevreden met het restaurant. De rekening was ongeveer 160€ voor ons tweeën.








Daarna gingen we craft beer proberen bij de lokale brouwerij-bar.
⭐ Rating: 4.5 (300+ reviews)
- Ze hadden meer dan 10 bieren van de tap. Je kon een set van 6 verschillende bieren krijgen om een beetje van verschillende variëteiten te proeven.
- Er waren ook 2 cocktails van de tap — één Margarita, en de andere kan ik me niet herinneren.
- Snacks en een DJ droegen bij aan de sfeer.
- De volgende dag hadden we een street food gastro tour gepland, maar de gids annuleerde het op het laatste moment.
Dag 3
Istanbul — een park, een moskee en meer bierproeverij.
We begonnen in Istanbul, omdat het de meest handige plek was voor iedereen om naartoe te vliegen. We arriveerden in de avond en checkten in bij een plek vlakbij de Galatatoren.
🍽 Ontbijt bij Galaktos Gurme Restomarket
⭐ Rating: 4.8 (900+ reviews)
Omdat de tour was geannuleerd, besloten we om ontbijten te gaan, op slechts een paar stappen van het hotel. Het is een supermarkt met verschillende delicatessen, en ze serveren ook een traditioneel Turks ontbijt.
We bestelden ontbijt voor 2, hoewel we met z’n vieren waren. Het was enorm, en zelfs met vier mensen konden we het niet opeten.

Terwijl we aan het ontbijt zaten, begonnen we na te denken over wat we daarna zouden doen. In eerste instantie dachten we aan het bezoeken van wat bezienswaardigheden, maar na het opzoeken van de ticketprijzen besloten we deze activiteiten over te slaan. Gemiddeld kostte een volwassene ticket voor bijna elke bezienswaardigheid rond de 30€. Bovendien wisten we dat er overal enorme rijen zouden staan, en wachten in 40°C in de zon leek ons geen leuk idee.
Dus gingen we naar de andere kant van de rivier om een park en de Blauwe Moskee te bezoeken, waar de toegang gratis is.




We hadden al Istanbulkart-kaarten, die we hadden gekocht voor de ferrytocht. Istanbul heeft een geïntegreerd openbaar vervoerssysteem: je koopt een kaart en daarna hoef je deze niet elke keer opnieuw op te laden. Bij elke halte is er een draaihek waar je je kaart scant om het tarief af te trekken. Dus gingen we naar de tramhalte.
🏛 Een Onverwachte Tentoonstelling in een Mini-Cisterne
In het park stuitten we op een oud gebouw, dat bleek een klein Ottomaans reservoir te zijn. Binnen was er een moderne sculptuurtentoonstelling — onverwacht sfeervol: zuilen, koele lucht en indrukwekkende verlichting.
‘Had nooit verwacht dat deze kleine ondergrondse cisterne kunst zou herbergen — maar het was magisch.’



We wandelden door Gülhane Parkı, gingen naar de rivierkade, bekeken de enorme cruiseschepen, ontspanden in de schaduw van de bomen en gingen daarna naar de Blauwe Moskee.
🕌 Bezoek aan de Blauwe Moskee
Bij de ingang bieden ze:
• Rokjes/pareo’s als je knieën bloot zijn
• Sjaals voor vrouwen (petten worden niet als hoofdbedekking beschouwd)
Binnen is het adembenemend, maar 🥵 het was ondraaglijk benauwd. Eerst voelt het koel aan wanneer je de hitte verlaat, maar na een tijdje besef je dat de lucht zo vochtig is dat je nauwelijks kunt ademhalen, dus gingen we snel weer weg.
Al met al was het die dagen extreem heet in Istanbul, met temperaturen die aanvoelden als 40-42°C. De enige verlichting was de vrij sterke bries, die koel was en hielp ons te voorkomen dat we zouden smelten in de hitte.




Galaport
Deze plek heeft een moderne sfeer met merkstores en een breed aanbod aan restaurants. Ook leggen hier cruiseschepen aan.
We zaten bij The Populist bar, weer op zoek naar craft beer.
We ontspanden, keken naar mensen die naar ons zwaaiden vanaf de balkons van de cruiseschepen en bespraken toekomstige reizen: misschien Bali, of zelfs Australië, of een Middellandse Zee cruise.




Ik wilde naar een rooftopbar gaan om het gouden uur licht te vangen, maar de bar die we vonden, stond niet aan de kant van de zonsondergang, en er waren ook geen ventilatoren of airconditioning — alleen parasols. Het was benauwd en heet, dus besloten we te vertrekken. We gingen terug naar de barstraat bij Galaport en dit keer zaten we bij 🍻 Cheers Karaköy.
De straat was vol met plekken die nationale gerechten aanboden: kebabs, gyros, mosselen en vis. Omdat onze bar geen eten serveerde, vroegen we of we iets van een nabijgelegen winkel konden bestellen, en ze gaven ons zowel goedkeuring als een menu. We werden snel geplaatst, en zowel het eten als de rekening kwamen snel — alles was heerlijk. We probeerden garnalen in boter, kaas en een visrol, en het was allemaal lekker. De rekening was helemaal niet hoog, zowel voor de drankjes als het eten.
We haalden ons eten bij: Meşhur Mumhane Balık Dürüm
De volgende dag hadden we een vlucht naar Antalya die op ons wachtte.




Bloggen

Forza Terra: Luxe trouwlocatie aan de Baai van Kotor

Sveti Sava-kerk: Panoramische Bruiloftslocatie

Elegante bruiloften bij Heritage Grand Perast in Perast

Voor- en nadelen van reizen naar Montenegro

5 Nationale parken van Montenegro

Overzicht van de verblijfsvergunning van Montenegro

Montenegro Bruiloft Villa

Van Montenegro naar Portugal met de auto.

Liefde Vangen: Een Gids voor Verlovingsfotografie in Montenegro

Prokletije Nationaal Park in Montenegro

Regent Porto Montenegro Bruiloft
