Turkije: 9-dagenreis - Istanbul, Antalya, Kas, Antalya

We hadden ongelooflijk geluk met het eten tijdens deze reis – alles was heerlijk, wat ik niet kan zeggen over de vorige reis.
We stopten bij:

📍 F& B Culture
⭐ Rating: 4.7 (2,700+ reviews)

We kregen een kleine gemengde kebab, een salade en bier.

In het begin wilde ik wijn, maar alle namen waren onbekend en de druivensoort stond niet vermeld, dus besloot ik bij bier te blijven. Over het algemeen is alcohol duur – wijn per glas kost ongeveer 7-10€, flessen variëren van 40-50€. Een gewone lager kostte ongeveer 4€, terwijl ambachtelijk bier 8-9€ was (net als in Parijs), maar dat is te verwachten in een islamitisch land en een supertoeristische omgeving.

Na het diner ontmoetten we eindelijk onze vrienden, die iets later dan wij waren aangekomen, en gingen we naar een bar.
De jongens kozen voor raki, en wij gingen voor bier.

Raki is een anijs-smaak vodka. Het wordt traditioneel geserveerd in kleine glazen met een of twee grote ijsblokjes, half gevuld met raki, waarna koud water wordt toegevoegd. Het drankje wordt troebel wit. Het wordt een niet-zo-sterke, verfrissende drank die je langzaam kunt nippen. Het is het vermelden waard dat de anijssmaak heel specifiek is en niet voor iedereen, dus het is een smaak die je moet leren waarderen. Het is vergelijkbaar met Grieks Ouzo.

De plek ligt ook dichtbij de Galatatoren:

Tower Pub
⭐ Rating: 4.7 (800+ reviews)

We gingen laat naar bed, terwijl we bijna de hele nacht doorpraatten. Gelukkig hadden we de volgende dag geen grote plannen, dus we konden goed uitrusten.

Dag 2

Istanbul – Industrieel Museum, Watertaxi Rit, Michelin Gids Restaurant en Ambachtelijke Bierbrouwerij

De dag begon laat, en we gingen direct naar het ontbijt-lunch bij een van de oudste restaurants vlakbij de Galatatoren.

📍 Güney Restaurant
⭐ Rating: 4.5 (5600+ reviews)

Deze historische plek serveert al sinds 1964. Het menu biedt zowel traditionele Turkse gerechten als mediterrane keuken. Ik had de Adana kebab en vond het echt lekker.

Vervolgens besloten we het Rahmi Koç Industrieel Museum te bezoeken. 

We kozen ervoor om de watertaxi te nemen. We arriveerden bij de halte, kochten toegangspassen en laadden ze op. Het systeem is vrij eenvoudig en de kaarten kunnen voor elk openbaar vervoer worden gebruikt.

De ferrytocht zelf was een plezier: de wind, de meeuwen. De kinderen begonnen brood in het water te gooien, en een hele zwerm meeuwen volgde de ferry. Ik had ze nog nooit zo dichtbij gezien, dus ik kon het niet laten om een video te filmen.

Het museum is enorm: van retro auto’s tot een heleboel kleine dingen, jachten, treinwagons — het is echt fascinerend. Ik zou graag terugkomen, maar dan met een rondleiding, want er zit vast een heel verhaal achter elk item.
Na het museum besloten we wat verfrissende drankjes te halen in het restaurant ter plaatse. Helaas zetten ze ons niet aan het water, omdat ze zeiden dat alles gereserveerd was en de gasten bijna zouden arriveren. Ze verwachtten waarschijnlijk degenen die een maaltijd wilden, hoewel het nog niet eens lunchtijd was. Maar uiteindelijk is er nooit iemand gekomen. Dus stapten we in een taxi en gingen we op zoek naar een restaurant voor het diner.

🍽 Diner bij Yeni Lokanta — Michelin Gids

📍 Yeni Lokanta

⭐ Rating: 4.7 (1800+ reviews)

We zochten iets met verfijnde keuken, maar zonder het verplichte 7-gangen proeverijmenu. Bij Yeni Lokanta kun je kiezen voor het setmenu (als je groep uit 5+ mensen bestaat) of à la carte bestellen, dus kozen we voor deze plek — en we waren absoluut verrast.

🥂 Bij aankomst werden we meteen verzocht om signature cocktails:
Wat opviel: er waren cocktails op basis van raki met kruiden — verfrissend en interessant.

🍽 Eten:
• Grote porties. Verrassend voor een Michelin-sterrenrestaurant — we waren echt vol.
• Ik had lamsvlees en vroeg de sommelier om het te combineren met een glas rode wijn. De wijn leek erg simpel en miste diepgang. Op dat moment gaf ik de gedachte om wijn te drinken tijdens de reis echt op. Als ik de keuze van de sommelier niet lekker vond, wist ik dat ik zelf waarschijnlijk ook geen goede wijn zou kunnen kiezen.
• Mijn vriend had een Turkse Sauvignon Blanc. Het was oké, maar dichter bij een Bordeaux-stijl Sauvignon, terwijl ik de Nieuw-Zeelandse variant prefereer, dus het was ook niet helemaal mijn smaak.

Over het algemeen waren we tevreden met het restaurant. De rekening was ongeveer 160€ voor ons tweeën.

Daarna gingen we craft beer proberen bij de lokale brouwerij-bar.

📍Taproomx

⭐ Rating: 4.5 (300+ reviews)

• Ze hadden meer dan 10 bieren van de tap. Je kon een set van 6 verschillende bieren krijgen om een beetje van verschillende variëteiten te proeven.
• Er waren ook 2 cocktails van de tap — één Margarita, en de andere kan ik me niet herinneren.
• Snacks en een DJ droegen bij aan de sfeer.
  
  
• De volgende dag hadden we een street food gastro tour gepland, maar de gids annuleerde het op het laatste moment.

Dag 3

Istanbul — een park, een moskee en meer bierproeverij.

We begonnen in Istanbul, omdat het de meest handige plek was voor iedereen om naartoe te vliegen. We arriveerden in de avond en checkten in bij een plek vlakbij de Galatatoren.

🍽 Ontbijt bij Galaktos Gurme Restomarket

📍Galaktos Gurme Restomarket

⭐ Rating: 4.8 (900+ reviews)

Omdat de tour was geannuleerd, besloten we om ontbijten te gaan, op slechts een paar stappen van het hotel. Het is een supermarkt met verschillende delicatessen, en ze serveren ook een traditioneel Turks ontbijt.
We bestelden ontbijt voor 2, hoewel we met z’n vieren waren. Het was enorm, en zelfs met vier mensen konden we het niet opeten.

Terwijl we aan het ontbijt zaten, begonnen we na te denken over wat we daarna zouden doen. In eerste instantie dachten we aan het bezoeken van wat bezienswaardigheden, maar na het opzoeken van de ticketprijzen besloten we deze activiteiten over te slaan. Gemiddeld kostte een volwassene ticket voor bijna elke bezienswaardigheid rond de 30€. Bovendien wisten we dat er overal enorme rijen zouden staan, en wachten in 40°C in de zon leek ons geen leuk idee.

Dus gingen we naar de andere kant van de rivier om een park en de Blauwe Moskee te bezoeken, waar de toegang gratis is.

We hadden al Istanbulkart-kaarten, die we hadden gekocht voor de ferrytocht. Istanbul heeft een geïntegreerd openbaar vervoerssysteem: je koopt een kaart en daarna hoef je deze niet elke keer opnieuw op te laden. Bij elke halte is er een draaihek waar je je kaart scant om het tarief af te trekken. Dus gingen we naar de tramhalte.

🏛 Een Onverwachte Tentoonstelling in een Mini-Cisterne

In het park stuitten we op een oud gebouw, dat bleek een klein Ottomaans reservoir te zijn. Binnen was er een moderne sculptuurtentoonstelling — onverwacht sfeervol: zuilen, koele lucht en indrukwekkende verlichting.
‘Had nooit verwacht dat deze kleine ondergrondse cisterne kunst zou herbergen — maar het was magisch.’

We wandelden door Gülhane Parkı, gingen naar de rivierkade, bekeken de enorme cruiseschepen, ontspanden in de schaduw van de bomen en gingen daarna naar de Blauwe Moskee.

🕌 Bezoek aan de Blauwe Moskee

Bij de ingang bieden ze:

• Rokjes/pareo’s als je knieën bloot zijn
• Sjaals voor vrouwen (petten worden niet als hoofdbedekking beschouwd)

Binnen is het adembenemend, maar 🥵 het was ondraaglijk benauwd. Eerst voelt het koel aan wanneer je de hitte verlaat, maar na een tijdje besef je dat de lucht zo vochtig is dat je nauwelijks kunt ademhalen, dus gingen we snel weer weg.

Al met al was het die dagen extreem heet in Istanbul, met temperaturen die aanvoelden als 40-42°C. De enige verlichting was de vrij sterke bries, die koel was en hielp ons te voorkomen dat we zouden smelten in de hitte.

Galaport

Deze plek heeft een moderne sfeer met merkstores en een breed aanbod aan restaurants. Ook leggen hier cruiseschepen aan.
We zaten bij The Populist bar, weer op zoek naar craft beer.

We ontspanden, keken naar mensen die naar ons zwaaiden vanaf de balkons van de cruiseschepen en bespraken toekomstige reizen: misschien Bali, of zelfs Australië, of een Middellandse Zee cruise.

Ik wilde naar een rooftopbar gaan om het gouden uur licht te vangen, maar de bar die we vonden, stond niet aan de kant van de zonsondergang, en er waren ook geen ventilatoren of airconditioning — alleen parasols. Het was benauwd en heet, dus besloten we te vertrekken. We gingen terug naar de barstraat bij Galaport en dit keer zaten we bij 🍻 Cheers Karaköy.

De straat was vol met plekken die nationale gerechten aanboden: kebabs, gyros, mosselen en vis. Omdat onze bar geen eten serveerde, vroegen we of we iets van een nabijgelegen winkel konden bestellen, en ze gaven ons zowel goedkeuring als een menu. We werden snel geplaatst, en zowel het eten als de rekening kwamen snel — alles was heerlijk. We probeerden garnalen in boter, kaas en een visrol, en het was allemaal lekker. De rekening was helemaal niet hoog, zowel voor de drankjes als het eten.
We haalden ons eten bij: Meşhur Mumhane Balık Dürüm

De volgende dag hadden we een vlucht naar Antalya die op ons wachtte.

Day 4

ANTALYA

Het plan was simpel: twee dagen relaxen in het hotel, de oude stad verkennen en daarna een auto huren om naar Kaş te rijden. We vertrokken om 9 uur ’s ochtends uit het hotel en waren om 15 uur bij het hotel.

Hotel in Antalya

Eerst dachten we eraan om all-inclusive te gaan, maar de adults-only opties met goede recensies voor eten en drinken waren echt duur — ongeveer €1000 voor 2 nachten. Ja, het is hoogseizoen en Turkije is niet bepaald goedkoop. Daarom kozen we voor een regulier hotel, om de typische pakkettoeristen te vermijden.

Uiteindelijk kozen we voor Four Hills Hotel
• Adults-only
• Zwembad en spa
• Uitstekend restaurant en goede recensies
• Nieuw, centraal gelegen, slechts 3 minuten naar het strand

📍 Four Hills Hotel

Na het inchecken gingen we naar het dichtstbijzijnde Turkse restaurant — alles was heerlijk.

📍 Ada Restaurant

We bestelden kebabs, lever en een salade. Alles was superlekker.

Daarna gingen we even snel in zee zwemmen. Eerlijk gezegd was het maar zo-zo. Het water was ongeveer 30 °C. We namen geen ligbedden, want we bleven er maar een paar minuten. Zowel de zee als het strand waren een beetje vies.

We gingen terug naar het hotel, fristen ons op bij het zwembad, namen een douche en gingen daarna op pad om de bars en restaurants te verkennen.

Craftbier hier: 📍 The Barrels Pub Konyaaltı 

Het diner draaide helemaal om zeevruchten bij Başoğlu Balık & Restaurant, en het was best een belevenis. Je komt binnen en ziet een grote toonbank met vis en zeevruchten op ijs, waar een ober je begroet en je bestelling opneemt. Je kiest zelf wat je wilt. De keuze was beperkt: dorade, zeebaars, rode mul, nog een paar andere vissen, een paar soorten garnalen, inktvis en octopus. Ik had gehoopt op wat schelpdieren, maar die waren er niet.

Wij namen:

• 1 kg rode mul — €80
• 5 grote garnalen — €40

Daarnaast kun je verschillende meze uit de vitrine kiezen. Wij probeerden:

• Een soort zeewier met knoflook
• Kleine gemarineerde visjes (een traditionele specialiteit)
• Artisjokken (drie soorten; wij kozen de mildste)
• Een paar salades

De mannen dronken rakı, de vrouwen bleven bij bier (zoals ik al zei, ik sloeg de wijn deze keer over).

De totale rekening kwam uit op ongeveer… €200.

📍Başoğlu Balık & Restaurant

Op de terugweg naar het hotel stopten we nog bij een Ierse pub waar live rockmuziek werd gespeeld.

📍 The Old Belfast Irish Pub Konyaalti

Dag 5

Antalya: Beach Bar & Oude Stad

De volgende dag ontbeten we bij Dukley Beach Bar — de naam klonk bekend, bijna alsof het een van de Dukley-plekken in Montenegro was, best uniek en zeldzaam.

📍Dukley Beach Bar

Daarna gingen we naar Dubai Beach Bar, waar we vier ligbedden en parasols direct aan de waterlijn kregen.

📍Dubai Beach Bar

Je kon de hele dag in het water blijven — ik kocht zelfs een opblaasband. Het enige nadeel was de stroming, waardoor je steeds moest terugpeddelen. De watermeloen was fantastisch, het bier koud en de service uitstekend.

’s Avonds besloten we de oude stad van Antalya te bezoeken, ongeveer 25 minuten met de taxi. We wandelden door de straatjes, genoten van de panoramische uitzichten en gingen daarna uit eten.

Diner in de Oude Stad van Antalya

We kozen voor 

📍 Varuna Gezgin Cafe

Het interieur was prachtig — hoge plafonds, boekenkasten van vloer tot plafond en muren vol foto’s van over de hele wereld. Er hing een notitie dat de eigenaar elk land had bezocht, wat de plek een persoonlijke en wereldse sfeer gaf.

We besloten voor tapas te gaan, maar zoals gewoonlijk waren de porties groter dan verwacht — meer dan we eigenlijk op konden. Ik nam een glas Sauvignon Blanc — iets vertrouwds — voor ongeveer €12 per glas.

Daarna wandelden we door de sfeervolle straatjes van de oude stad en stopten bij een klein barretje. Ik probeerde nog een glas wijn voor €5, maar die was zo slap dat ik hem met water moest aanlengen.

Daarmee eindigde ons verblijf in Antalya, en de volgende etappe was onze rit naar Kaş met de huurauto.

Dag 6

Kaş, Myra, Phaselis

’s Ochtends huurden we een auto bij ons hotel in Antalya — het plan was om die na het bezoek aan Kaş weer op de luchthaven in te leveren, want na Kaş wilden we nog een paar dagen ontspannen in een villa in Antalya.

Voor we vertrokken, ontbeten we bij LENA, een modern en gezellig plekje: we proefden syrniki (kwarkpannenkoekjes) en avocado toasts — alles was echt heerlijk.

📍LENA

Onderweg hadden we twee stops gepland:

• Phaselis — een oude stad aan de kust, met prachtige ruïnes en stranden.
• Myra — om de beroemde rotsgraven en het amfitheater te zien, een plek vol indrukwekkende geschiedenis.

Voordat we naar de volgende antieke plek gingen, besloten we te stoppen bij een van de restaurants aan het water. Dat is hier heel gebruikelijk — restaurants gebouwd op terrassen met stromend water. Forel is een echte aanrader. Hoewel we nog niet zo lang daarvoor hadden ontbeten, kozen de mannen toch voor vis, terwijl mijn vriendin en ik gingen voor ijs dat in een meloen werd geserveerd.

📍 Çağlayan Restaurant

Daarna gingen we naar Myra. De toegangsprijs was €13 — best duur voor wat je daadwerkelijk te zien krijgt. De reviews op Google Maps bevestigen dit, veel bezoekers klagen over de hoge prijs in verhouding tot het beperkte aanbod. De graven waren gesloten, dus het was niet mogelijk om naar binnen te gaan.

Vanwege de hitte gingen we vrij snel door deze bezienswaardigheden heen — langer blijven was gewoon niet te doen, het was veel te benauwd. Bij de eerste plek was er wel een strand waar je kon zwemmen, maar we zagen niet meteen een douche en wilden ons ook niet omkleden, dus besloten we gewoon verder te rijden.

Kaş

We kwamen aan in Kaş en checkten in bij ons appartement. De plek was eenvoudig maar ruim, gerenoveerd en dicht bij het stadscentrum. Eerlijk gezegd had ik verwacht dat Turkije goedkoper zou zijn dan Montenegro, maar de prijzen waren vergelijkbaar met Europese standaarden — zowel in Istanbul, Antalya als Kaş, voor eten én accommodatie. Alcohol was begrijpelijk duurder, omdat het een islamitisch land is, maar zelfs in toeristische restaurants was het niet goedkoop.

Toch vonden we Kaş zelf erg leuk. De stad is schoon, goed onderhouden en gezellig. In tegenstelling tot Istanbul en Antalya lag er geen afval op straat, alles zag er netjes uit. Dat maakte meteen een heel goede indruk.

Ons hotel — 📍 Kaş Sanisu Pansiyon 

We fristen ons snel op en gingen een wandeling maken. Eerst probeerden we naar een craftbierbar te gaan, maar die was gesloten, dus moesten we een andere zoeken. Daar bestelden we bier en gefrituurde kaas. Vooral de knoflooksaus vond ik geweldig — zo lekker dat ik om extra vroeg. Hoewel ik eigenlijk geen friet wilde eten, kon ik niet weerstaan door die saus.

📍 Frida Pub

Voor het diner gingen we naar Maşuk Meyhane Kaş. De mannen bestelden weer rakı. Ik had na de friet niet veel honger en wilde soep, maar dat stond niet op het menu, dus nam ik gewoon wat voorgerechten. We probeerden opnieuw een gerecht met zeewier, dit keer blijkbaar ingelegd in azijn. De mannen namen twee soorten octopus en gevulde inktvis — ze vonden het heerlijk. De rekening kwam neer op ongeveer €80 voor ons tweeën, wat best redelijk voelde voor het niveau van het restaurant.

📍 Maşuk Meyhane Kaş

Na het eten gingen we naar een bar op de tweede verdieping van een café, waar een live rockband speelde — Fırt bar. Op een gegeven moment kwam er een zanger het podium op, en iedereen begon enthousiast te applaudisseren. Het bleek een zeer bekende muzikant in Turkije te zijn. We zongen mee met nummers die we kenden en dansten zelfs een beetje. Rond 3 uur ’s nachts waren we weer thuis.

📍Fırt bar

Na het ontbijt gingen we naar de beachclub op loopafstand. We installeerden ons op de ligbedden, relaxten en genoten van de omgeving. De toegang tot het water was vanaf een steiger, maar door de vrij sterke golven was het niet zo handig om erin te gaan. Ik sloeg de duik uiteindelijk over en gebruikte alleen de douche, terwijl de anderen wel zwommen. Afgaande op hun reacties was het niet helemaal aangenaam — de golven en de nabijgelegen rotsen maakten het lastig om het water in te gaan.

📍 Leymona Beach & Restaurant & Bar

De club werkt met een borgsysteem, ongeveer €28 per persoon. We bestelden wat drankjes en een beetje eten. Rond 17.00 uur begon hun ‘happy hour’ voor margarita’s — er stonden 7 of 8 varianten op het menu. Wij probeerden de aardbei en de chili-passievrucht.

De aardbei-margarita werd gemaakt met verse bessen — heerlijk. De chili-passievrucht was bijzonderder: de rand van het glas was bestrooid met zout gemengd met hete chili, wat echt ‘brandde’. In combinatie met de zoetzure cocktail gaf dat een uitstekende balans. We vonden beide cocktails echt top.

Na het strand besloten we het amfitheater te bezoeken, dat vlakbij ligt en wordt beschouwd als een van de belangrijkste bezienswaardigheden van Kaş. Toeristen verzamelen zich hier vaak voor zonsondergangen en live muziek. De zon gaat echter achter de berg onder, dus er is geen ‘direct’ zicht op de ondergaande zon. Toch heeft de plek een heel bijzondere sfeer.

De mannen gingen drankjes halen — ze kwamen terug met een fles lokale prosecco voor 300 lira (ongeveer €6–7). De smaak was behoorlijk slecht — bijna niet te drinken. Maar wij genoten gewoon van het uitzicht, de stilte, de stenen die hier al duizenden jaren staan en het besef dat we in de 21e eeuw in een echt antiek amfitheater zaten.

📍 Antiphellos Ancient City

We kwamen ook langs een interessant winkeltje vol oude snuisterijen. De eigenaar vertelde ons dat ze fotografen zijn die regelmatig door Oezbekistan, Mongolië en helemaal tot China reizen en weer terug — ze waren net teruggekeerd. Ze verzamelen allerlei souvenirs en antieke spullen. Ik kocht er een klein beschilderd juwelendoosje van been voor mijn moeder.

📍Silkroad Kaş

We hadden een heerlijk diner; ik nam lamsravioli en vond het echt fantastisch.

📍Naturel

Dit was onze laatste avond in Kaş. Volgende stop — terug naar Antalya.

Dag 8-9

We gingen ontbijten op een bijzondere plek — een boerderij. Een erg charmante locatie, maar zeker niet goedkoop.

📍 Doğal Anne Eli Kaş

De laatste twee dagen besloten we door te brengen in een villa met zwembad. Het was de perfecte keuze om even pauze te nemen van al het reizen en het drukke programma. We hadden niet verwacht dat het uitzicht zo mooi zou zijn — het was een enorme verrassing en een groot pluspunt voor ons.

📍 Taşköy Villas Antalya

En zo brachten we 9 dagen in Turkije door. Zoals ik aan het begin al zei, was ons doel niet om elke bezienswaardigheid te zien, maar gewoon om een geweldige tijd te hebben. Bedankt voor het lezen!